دکتر بهزاد شمس مورکانی فرزند علمدار در تاریخ 13/4/1332 در روستای مورکان در خانواده ای متدّین به دنیا آمد ، تحصیلات دوره ابتدائی را در روستای مورکان وراهنمائی و متوسطه را در شهرهای باغبهادران و اصفهان و تحصیلات دانشگاهی را در دانشگاه علوم پزشکی شیراز گذراندند و ادامه تحصیل در دوره تخصصی دکترای اطفال به مدت 5سال در کشور استرالیا تحصیل نمودند و جهت خدمت به مردم شریف میهن اسلامی به کشور باز گشتند. بمدت 30سال خدمت شایسته و صادقانه داشته است، اخلاق دینی و مذهبی و مردمی بودن ایشان و تخصص بالائی که در زمینه علوم پزشکی داشت موجب شد ایشان از پزشکان محبوب استان اصفهان گردد و چند سال بعنوان معاونت و استاددر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان خدمت نموده است ودانشجویان فارغ التحصیل رشته پزشکی این دانشگاه همیشه از ایشان به نیکی یاد می کنند .
و اکنون عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد و توصیه ایشان به دانش آموزان این است همیشه بر خداوند بزرگ توکل داشته باشید و بنده واقعی او باشید و تلاش و تفکّر و تعقّل نموده و برای توفیق خدمت به خلق خدا توسل به چهارده معصوم علیهم السلام را فراموش نکنید .
دکتر رامین صالحی مورکانی :
دکتر رامین صالحی مورکانی فرزند نبی الله در سال 1348 ه ش در روستای مورکان در خانواده ای متدّین متولد شدند ، تحصیلات دوره ابتدائی و راهنمائی را در مورکان و تحصیلات دوره متوسطه را در دبیرستان امام حسین (ع) باغبهادران و در سال 1365 در دانشگاه کرمان در رشته داروسازی مشغول به تحصیل شدند و پس از دریافت مدرک دکترای داروسازی در شهر کرمان داروخانه ای تاسیس و مشغول خدمت شدند ایشان اکنون استاد دانشگاه داروسازی کرمان می باشند .
شهر چرمهین در 60 کیلومتری جنوب غربی اصفهان و 20کیلومتری شهرستان لنجان و 40کیلومتری شهرکرد قرار دارد و آخرین شهر مرزی استان اصفهان با استان چهار محال و بختیاری می باشد .از مراکز دیدنی آبشار شاهلولاک دارای 70 متر ارتفاع کوه شاهلولاک دارای 2700 متر ارتفاع جز ارتفاعات گردنه رخ از رشته کوههای زاگرس می باشد چرمهین در طول جغرافیایی 51 درجه و 12 دقیقه و عرض جغرافیایی 32 و 21 و ارتفاع آن از سطح دریا غریب 1800 متر می باشد . چرمهین به زاد گاه حکیم فرزانه آیت اله رحیم ارباب وشهر عفاف وحجاب معروف است و تحصل کردگان بسیاری در این شهر زندگی می کنند
باغبادران در 51 درجه و 13 دقيقه طول شرقي از نصف‌النهار گرينويچ و 32 درجه و 22 دقيقه عرض شمالي از خط استوا قرار دارد. ارتفاع شهر باغبادران از سطح دريا به طور متوسط 1925 متر است. بلندي اين شهر در سواحل رودخانه زاينده‌رود 1850 متر و در قسمتهاي مرتفع به 2000 متر مي‌رسد. بلندترين نقطه شهر ارتفاعات واقع در قسمت جنوب غربي و پست‌ترين نقطه رودخانه زاينده‌رود است كه جهتي غربي شرقي دارد. اين شهر از شمال به شهرستان نجف‌آباد و شهرستان فلاورجان،از شرق به شهرستان مباركه و از غرب به استان چهارمحال بختياري منتهي مي‌شود.
- مساحت مساحت شهر باغبادران 8/114 هكتار يا 5/6 كيلومتر مربع است. علاوه بر باغهاي ميوه و بيشه‌زارها كه 156 هكتار زمين را در بر مي‌گيرد. زمينهاي مورد استفاده كشاورزي در اطراف اين شهر 194 هكتار است و قسمتي از آبخور زاينده‌رود به شمار مي‌رود كه حدود 10 هكتار آن در محدودة شهر مي‌باشد. - قدمت تاريخي 1- وجود بقاياي آتشكده يا قلعه‌اي كه به قلعه كافر معروف است و براساس نظر عموم قدمتش به قبل از اسلام باز مي‌گردد. 2- وجود امام‌زاده‌اي به نام شاهزاده ابراهيم كه اولاد حضرت موسي بن جعفر مي‌باشد. با در نظر گرفتن اين نكته كه در ايام خلافت مأمون عباسي،سادات علوي مخصوصاً اولاد موسي بن جعفر و نيز حضرت امام رضا(ع) در دربار مأمون با عزت و احترام مي‌زيسته‌اند ولي بعداً مورد غضب واقع شده‌اند و به ايران مهاجرت نمودند و بيشتر آنها به دهات و نقاط كوهستاني پناهنده شدند مي‌توانيم وجود مقبرة اين امامزاده را در اين شهر دليل بر قدمت آن بدانيم. 3- دليل ديگر وجود قلعه‌اي نظامي است كه در قسمت جنوبي شهر واقع شده و به سبك قلاع دورة صفويه و سلاطين افشاريه ساخته شده است. اين قلعه شامل 4 برج بزرگ و مدور گلي كه با ديوارهايشان محوطه حياط را احاطه كرده‌اند مي‌باشد و اكنون به واسطه احداث بنا گرداگرد آن محصور گرديده است. 4- دشت هموار و باغهاي انبوهي كه در سمت مغرب و شمال غرب به نام «وشمندجان» وجود دارد و بنا به اظهار نظر محققين هنوز هم وقتي در آن كاوشهايي صورت مي‌گيرد آثاري به دست مي‌آيد كه نشان دهندة قدمت تاريخي شهر و مؤيد اين نظريه كه از ديرباز در اين شهر خوش آب و هوا جمعيت انبوهي ساكن بوده‌اند،است. - سيماي شهر كناره زاينده‌رود از ديرباز مهد پيدايش و گسترش تمدن بوده است. در اين ميان باغبادران از كهنسال‌ترين آنان است. آثار باقيمانده مانند آتشكدة قلعه كافر و چهاربرج نظامي و ظروف سفالين و كاشيهاي دوران صفويه نشان دهندة رونق اين شهر در تمام اين دوران‌ها است. وجود آب فراوان،زمين كافي و مناسب بودن آب و هوا،موقعيت خوبي براي رشد و گسترش شهر فراهم آورده است. در گذشته شهر با وجود باغهاي ميوه فراوان،زمينهاي كافي براي كشت برنج و گندم،نه تنها خودكفا بوده بلكه قادر به صدور آنها نيز بوده است. وجود چوب به خاطر بيشه‌هاي فراوان براي ساختمان و آب و هواي خوب محل مناسبي براي زيست فراهم آورده،پيدايش و گسترش شهر به احتمال زياد از محله سرچشمه شروع شده است پس از محله سرچشمه،محله پايين و محله بالا و شهركهاي جديد قرار دارند. اغلب ساختمانها و محلات به خاطر زيبايي در دامن تپه‌ها قرار داشته و كوچه‌ها با يك شيب نسبتاً تند به تك تك خانه‌ها منتهي مي‌شوند. مصالحي كه در خانه‌ها به كار رفته‌اند،ديوارها و پايه‌هاي ساختمانهاي قديمي از سنگ و آجر و خشت و اكثر تاقها به وسيله تيرها و تخته‌هاي چوبي و سپس كاهگل پوشانده شده‌اند. وجود بيشه‌ها و درختان زياد باعث شد كه اهالي به نحو خوبي از اين امكان بالقوه استفاده كرده و از تيرهاي چوبي در ساختمانهاي مسكوني استفاده كنند،تاقهاي قابسازي شده چوبي و در و پنجره‌هاي ظريف و زيبا حكايت از رشد صنعت نجاري در شهر دارد. اين محل به خاطر موقعيت ويژه جغرافيايي محل ييلاقي مناسبي براي مردم کشور و استان اصفهان بوده خصوصاً در شش ماهه اول سال پذيرايي ميهمانان زيادي از اين نقاط مي‌باشد.
- ويژگيهاي طبيعي وجود جلگه‌ها،مزارع سرسبز و مجاورت با زاينده‌رود اگر چه از تأثير آب و هواي قسمتهاي مركزي ايران(خشكي هوا و بارندگي اندك) كاسته است وليكن اهميت آن را در موقعيت آب و هواي باغبادران از بين نبرده است. اين شهر داراي آب و هواي شبه استوايي يا شبه مديترانه بوده و تفاوت كمترين و بيشترين ميزان درجه حرارت در گرم‌ترين ماه فصل تابستان در آن 4/25 درجه سانتيگراد است. - حدود طبيعي و سياسي باغبادران بر روي منطقه‌اي جلگه‌اي واقع شده است اين جلگه ادامه جلگه‌هاي رسوبي است كه به سوي شمال شرقي به دشت و جلگة شهر اصفهان و از سوي جنوب و جنوب غربي به كوه رخ منتهي مي‌شود. رودخانه زاينده‌رود از مركز اين شهر مي‌گذرد. باغبادران از شمال غربي به روستاي موركان و چم‌پير،همام و ارتفاعات ملك‌آباد از جنوب به جادة آسفالته اصفهان - شهركرد و از غرب به روستاي قلعه لاي‌بيد و از شرق به جادة اصفهان و روستاي چم‌آسمان محدود است. بر اساس تقسيمات كشوري،باغبادران از نقاط شهري شهرستان لنجان(به مركزيت زرين‌شهر) از توابع استان اصفهان است. اين شهر در 65 كيلومتري جنوب غربي شهر اصفهان و در 40 كيلومتري شمال شرقي شهر شهركرد در كنار جاده ارتباطي اصفهان شهركرد قرار دارد و به اين ترتيب از شمال شرقي به اصفهان و از جنوب غربي به شهركرد متصل مي‌شود.
- جمعيت جمعیت ثابت شهر باغبادران طي آمار آخرین سرشماری نفوس و مسکن (1375) 8043 نفر شامل 1916 خانوار که 4104 نفر آن مرد و 3939 نفر آن زن بوده‌اند.
در خاتمه بايستي گفتي ساختار و سيماي امروزين شهر باغبادران مؤيد و گوياي شهري است كه در عين وجود امكانات بالقوه فراوان طبيعي و جغرافيايي(وجود رودخانه زاينده‌رود،بيشه‌زارهاي انبوه و آب و هواي لطيف چهار فصل) در صورت تامين امكانات لازم و برطرف نمودن ضعف بنيه اقتصادي شهرداري و ايجاد زمينه زيرساخت‌هاي لازم براي سرمايه‌گذاري در بخش گردشگري امكان بروز و ظهور و قرار گرفتن در جايگاه واقعي خود را يافته و با دقت نظر و بذل توجه كافي و وافي در جهت رشد و ارتقاء و استفاده بهينه از اين توانمندي بالقوه امکان درخشش لازم را خواهد یافت،انشاءا... .
نقاط گردشگری 1- در حال حاضر تنها نقطه مورد نظر جهت استفاده گردشگران پارک ساحلی زاینده رود است که در روزهای تعطیل پذیرای سیل مشتاقان و گردشگران است،البته با توجه به وجوده بیش از یکصد خانه باغ،ویلا و باغات محصور قسمت زیادی از این حجم مراجعه کننده از نقاط مذکور نیز استفاده می‌نمایند. 2- ساختمان چهار برج و یا قلعه‌های قدیمی باغبادران نیز دارای جاذبه لازم می باشد که در طرحهای آینده شهرداری پیش‌بینی ایجاد زیرساختهای لازم برای استفاده گردشگران شده است.
3- زیارتگاه امامزاده شاهزاده ابراهیم از نوادگان امام موسی کاظم(ع) که نزد مردم شهر و بخش از قداست خاصی برخوردار است. 4- بقایای قلعه کافر که به دلیل قرار داشتن در محدوده حفاظتی سد چم‌آسمان تا بحال اقدام خاصی روی آن انجام نشده است.
وب سایت علیرضا شمس مورکانی مسئول سازمان دانش آموزی منطقه باغبهادران.عکس طبیعت زیبای باغبادران , عکس باغبادران , عکس باغبادران شمس , عکس باغبادران شمس مورکانی , عکس روستای مورکان , عکس روستای مورکان شمس , علیرضا شمس , علیرضا شمس مورکانی , آقای علیرضا شمس , آقای علیرضا شمس مورکانی , مسئول سازمان دانش آموزی منطقه باغبهادران , علیرضا شمس مورکانی مسئول سازمان دانش آموزی منطقه باغبهادران , alireza shams , alireza shams murkani , shams murkani , shams baghbadoran , shams baghbahadoran ,
در هفته بزرگداشت مقام معلم اردیبهشت ماه در باغبهادران سه جشن برگزار گردید 13اردیبهشت ماه ویژه پیشکسوتان و 15 اردیبهشت ماه ویژه معلمان زن و در 16اردیبهشت ماه ویژه معلمان مرد در تالار نگین باغبهادران برگزار ودر این مراسمات از زحمات 1200نفر از فرهنگیان بخش باغبهادران تجلیل و تقدیر بعمل آمد و در این جشن نماینده مردم لنجان در مجلس شورای اسلامی و امام جمعه باغبهادران و فرماندار و بخشدار بخش و شهرداران و جمعی از مسئولین از شهرستان و اداره کل آموزش وپرورش استان اصفهان نیز در این همایش ها حضور داشتند.
وب سایت علیرضا شمس مورکانی مسئول سازمان دانش آموزی منطقه باغبهادران.عکس طبیعت زیبای باغبادران , عکس باغبادران , عکس باغبادران شمس , عکس باغبادران شمس مورکانی , عکس روستای مورکان , عکس روستای مورکان شمس , علیرضا شمس , علیرضا شمس مورکانی , آقای علیرضا شمس , آقای علیرضا شمس مورکانی , مسئول سازمان دانش آموزی منطقه باغبهادران , علیرضا شمس مورکانی مسئول سازمان دانش آموزی منطقه باغبهادران , alireza shams , alireza shams murkani , shams murkani , shams baghbadoran , shams baghbahadoran ,
اداره آموزش و پرورش باغبادران مسئوليت تعليم وتربيت بيش از 000/10 نفر دانش آموز را درمنطقه اي گسترده و پراكنده و در دو شهر باغبادران و چرمهين و سي وسه روستا به عهده دارد. اين دانش آموزان در بيش از يكصد مدرسه در سه دوره تحصيلي مشغول هستند.
* تاريخچه تعليم وتربيت در بخش باغبادران
آموزش و پرورش در اين منطقه بنا به اسناد تاريخي فراوان از قدمت بالايي بر خوردار است قبل از اينكه آموزش و پرورش به شكل فعلي مرسوم باشد در صدها سال مكتب خانه ها در نقاط مختلف اين منطقه فعال بوده اند و خواندن و نوشتن و حساب كردن و آموزش قرآن، اخلاق و آموزشهاي ديني عمده فعاليتهاي اين مكتب خانه ها را تشكيل مي داده است.
آموزش خط و پرداختن به نگارش قرآن كريم موجب شده است تا امروزه نسخ خطي بسيار نفيسي از قرآن كريم براي نسلهاي امروز به يادگارمانده باشد از جمله مرحوم ملا زين العابدين باغبادراني پنجاه و چهارمين جلد قرآن خطي خود را در صد وهشتاد و پنج سال پيش تحرير نموده است.
از مكتب داران معروف مي توان به ملا دوست محمد(از منجمان بزرگ عصر خويش بوده است)، ملا عبدالمحمود، ملا يحيي، ملا محمدعلي، صدر العلما ملا عليجان، ملا عوضعلي و شيخ حسين ايراني اشاره كرد.
همچنين در اين ايام مكتب داران بزرگي در سطح روستاها و نقاط مختلف منطقه چراغ تعليم وتربيت را همواره فروزان و روشن نگاه داشته اند.
سيد ابراهيم ميرزا، سيدنعمت اله (اعتماد الشريعه همامي)،ملا محمدفاصل همامي، سيد ابراهيم مقدس سعيدآبادي، ملاعلی آقا آخوند شمس مورکانی ،ملاهاشم شمس مو.رکانی، ملا عبدالعلی شمس مورکانی ، ملا عبدالخالق شمس مورکانی محمدعلي فريدون پور موركاني، شيخ عبدالجبار شمس موركاني، ملا عبداله كرچگاني، ملا رمضان كرچگاني، سيدجواد حقي، ملا رجبعلي چرمهيني، كربلائي حيدر چرمهيني، ملا هاشم كچوئي، ملا ميرزا كچوئي از جمله چهره هاي درخشان اين عرصه هستند.
همچنين مكتب داران زن از جمله صغري سلطان فرزند ملا عبدالحسين و چندين نفر از زنان مكتب دار به تعليم و تربيت بانوان پرداخته اند.
*آموزش و پرور ش به سبك جديد *
آموزش و پرورش به سبك جديد در بخش باغبادران با تاسيس دبستان بزرگمهر باغبادران به عنوان مدرسه لنجانات در سال 1305 شكل گرفت و پس از آن در سال 1319 اولين دبستان دخترانه به نام مهر در باغبادران تاسيس شد و به همين ترتيب مدارس بعدي در نقاط مختلف بخش تاسيس شده است.
اكثر دانه ها هرگز رشد نمي كنند پس اگر واقعا مي خواهيد چيزي اتفاق بيفته بهتره بيش از يكبار تلاش كنيد . * *********جملات زیبا برای موفقیت********** * سنگي كه طاقت ضربه هاي تيشه رو نداره تنديس زيبا نخواهد شد . * *********جملات زیبا برای موفقیت********** * شرط درآمد كار است نه دانستن كار پس برو كار كن نترس نگو كاري بلد نيستم . * *********جملات زیبا برای موفقیت********** * خدا زمين رو مدور آفريد تا به انسان بگه همون لحظه اي كه فكر مي كني به آخر دنيا رسيده اي درست در نقطه آغاز هستي . * *********جملات زیبا برای موفقیت********** * براي داشتن چيزي كه تا به حال نداشته ايد بايد كسي باشيد كه تا به حال نبوده ايد . * *********جملات زیبا برای موفقیت********** * هميشه اميد داشته باش چون هميشه فردايي هست . * *********جملات زیبا برای موفقیت********** * ميدوني اگه صخره و سنگ تو مسير رودخانه زندگيت نباشه صداي آب قشنگ نيست . * *********جملات زیبا برای موفقیت********** * نگراني هرگز از غصه فردا كم نميكنه بلكه فقط شادي امروز رو از بين مي بره . * *********جملات زیبا برای موفقیت********** * بسان رود كه در شيب صخره سر به سنگ ميزنه رونده باش اميد هيچ معجزه اي ز مرده نيست ، زنده باش. * *********جملات زیبا برای موفقیت********** * كاغذ سفيد رو هر چقدر هم تميز و زيبا باشه كسي قاب نميگيره ، براي ماندگاري در ذهنها بايد حرفي براي گفتن داشت . * *********جملات زیبا برای موفقیت********** " حكمت وزیدن باد رقصاندن شاخه ها نیست.بلكه امتحان ریشه هاست... " *********جملات زیبا برای موفقیت********** " این روزها باد می وزد ... میتوانی در مقابلش هم دیوار بسازی ، هم آسیاب بادی، تصمیم با تو است . . . " *********جملات زیبا برای موفقیت********** " تو زندگی اگه رسیدی به یک در بزرگ که یه قفل بزرگتر هم بهش بود نترس و ناامید نشو چون اگه قرار بود اون در هیچ وقت باز نشه حتماً به جاش یک دیوار می ساختند. " *********جملات زیبا برای موفقیت********** " تمام چیزی که باید از زندگی آموخت تنها یک کلمه است: میگذرد... " *********جملات زیبا برای موفقیت********** " 20سالِ بعد،بابتِ کارهایی که نکردی بیشتر افسوس میخوری تا بابتِ کارهایی که کردی ، پس روحیه ی تسلیم پذیری را کنار بگذار ، از حاشیه ی امنیت بیرون بیا ، جستجو کن ، بگرد ، آرزو کن ، کشف کن ،... " *********جملات زیبا برای موفقیت********** " آنچه جذاب است سهولت نیست، دشواری هم نیست، بلكه دشواری رسیدن به سهولت است " *********جملات زیبا برای موفقیت********** " وقتی توبیخ را با تمجید پایان می دهید ، افراد درباره رفتار و عملكرد خود فكر می كنند ، نه رفتار و عملكرد شما " *********جملات زیبا برای موفقیت********** " سخت كوشی هرگز كسی را نكشته است، نگرانی از آن است كه انسان را از بین می برد " *********جملات زیبا برای موفقیت********** " اگر همان كاری را انجام دهید كه همیشه انجام می دادید، همان نتیجه ای را می گیرید كه همیشه می گرفتید " *********جملات زیبا برای موفقیت********** " افراد موفق كارهای متفاوت انجام نمی دهند، بلكه كارها را بگونه ای متفاوت انجام می دهند "
از قديم گفته اند: «دو صد گفته چون نيم کردارنيست.» با توجه به اين ضرب المثل، تنها با عمل کردن به گفته هاست که کارها سامان مي پذيرد وگره ها گشوده و موفقيت ها حاصل مي شود. براين اساس، والديني که نگران تربيت وخوشبختي فرزندانشان هستند، براي توفيق دراين امر، بايد خود، الگويي عملي براي فرزندانشان باشند و آنها را با عمل، به سوي خوبي ها فرا خوانند. نصيحت ها ويادآوري هاي والدين، زماني که در کودکان اثر مثبت مي گذارد که خود، نمونه آشکارعملي براي کودکان باشند. در اهميت تربيت عملي همين بس که گفته اند: مي خواهيد فرزندانتان چگونه باشند؟ خود همان گونه باشيد، تا فرزندانتان نيز آن گونه باشند.» ويل دورانت مي نويسد:«اگر از فرزندت ادب مي خواهي، خود مؤدب باش! اگر پاکيزگي مي خواهي، خود پاکيزه باش که چيز ديگري لازم نيست. رفتار خوب را تنها با نشان دادن نمونه ومثال، از روي شکيبايي مستمر مي توان ياد داد.»(35) «به ياد داشته باشيد که رفتار شخصي شما، مهم ترين عامل در تربيت کودک است. خيال نکنيد وقتي که با او گفت وگو مي کنيد، يا راه چاه را نشانش مي دهيد، يا به او امر ونهي مي کنيد، سرگرم تربيتش هستيد؛ بلکه طرز لباس پوشيدن شما، طرز حرف زدنتان با ديگران ودرباره ديگران، شاد وغمگين شدنتان، طرز رفتارتان با دوستان ودشمنان، همه و همه براي کودک، بسيار مهم و تأثير گذار است. فرزندتان، نامحسوس ترين تغيير حالت ها وتغيير لحن گفتار شما را متوجه مي شود واحساس مي کند. همه زير وبم فکر وانديشه شما از راه هاي نامرئي به او مي رسد، بي آنکه شما متوجه شويد. بايد دقت پدرومادر در رفتار وکردارشان ونظارت هميشگي آنان بر همه گفته ها وکارهايشان، نخستين و مهم ترين شيوه تربيتي باشد.»(36) امام محمد غزالي نيز مي نويسد: «هر که چيزي تناول کند ومردمان را گويد که تناول نکنيد که زهر مهلک است، بر وي بدان [عمل] افسوس کنند (ريشخند نمايند)واو را متهم دارند وحرص ايشان بر آن [عمل] برانگيخته شود وگويند: اگر نه آنستي که آن خوش تر و لذيذتر چيزهاست، آن را بر خود نگزيدي».(37) حضرت علي(ع) درباره الگوي عملي بودن در تربيت ديگران مي فرمايد: « کسي که خود را پيشواي مردم قرار دهد، بايد پيش از آموزش دادن مردم، از ياد دادن به خود آغاز کند ويپش از تربيت زباني، با رفتارش تربيت کند.(38) يکي از نويسندگان نيز دراين باره مي نويسد: « ما چگونه مي توانيم به اصلاح کودک موفق شويم، درحالي که خود را اصلاح نکرده و بر هواهاي نفساني ورفتار خود مسلط نيستيم؟ ! آن پرورشکاري که مي خواهد ديگران را بسازد، خود بايد ساخته شده باشد واين امر در گرو يافتن شهامت براي شناخت خود و سپس سازندگي درخود است. والديني که مي خواهند کودک را اصلاح کنند، بايد به اين امر اطمينان داشته باشند که مدير لايقي براي خويشتن اند ومي توانند الگوي سالمي براي کودکان خود باشند.»(39) «فراموش نکنيم که کودکان ونوجوانان، آنچه را که ما بزرگ سالان انجام مي دهيم، ياد مي گيرند، نه آنچه را که ما مي گوييم».(40) حضرت علي(ع) وتوجه به تفاوت هاي فردي و رعايت تناسب سخنان تربيتي با توان روحي فرزند نکته مهمي که پدران ومادران و مربيان، همواره بايد به آن توجه داشته باشند، اصل تفاوت هاي فردي است. همان گونه که انسان ها از نظر شکل ظاهري با يکديگر متفاوت هستند، دراستعدادها وتوانايي هاي دروني نيز با هم تفاوت دارند. بنابراين، پدرومادر بايد آموزه هاي تربيتي را به گونه اي به فرزندانشان انتقال دهند که با توانايي هاي روحي وتفاوت هاي فردي شان، هماهنگ وهمسو باشد. سعدي در گلستان مي گويد: « پادشاهي پسري را به اديبي داد وگفت اين فرزند توست، تربيتش همچنان کن که يکي از فرزندان خويش. اديب پذيرفت وخدمت کرد و سالي چند بر او سعي کرد، اما به جايي نرسيد. حال آنکه پسران اديب در فصل وبلاغت، به غايت رسيدند. پادشاه دانشمند را مؤاخذه کرد وعتاب نمود که وعده خلاف کردي و وفا بجا نياوردي. اديب گفت: بر پادشاه پوشيده نماند که تربيت، يکسان است، اما طبيعت ها[واستعدادها] مختلف.»(41) «گر چه سيم و زر سنگ آيد همي درهمه سنگي نباشد زر وسيم برهمه عالم همي تابد سهيل(42) جايي انبان مي کند، جايي اديم(43)» (44) توجه به اصل تفاوت هاي فردي وتوان مخاطب، به عنوان يکي از سرلوحه هاي اصلي برنامه هاي آموزش وپرورش جديد پذيرفته شده راهگشاي بسياري از مسائل مربوط به تعليم وتربيت است. براي مثال، درباغي با صفا و پراز گل، گل ها از نظر رنگ وبو و شکل ظاهري، تفاوت هاي چشم گيري با يکديگر دارند. برخي از آنها رنگ هاي شادتر و زيباتري دارند و برخي شميم و رايحه بهتر و دلپذيرتري دارند. با وجود اين، ارزش همه آنها براي باغبان يکسان است وبه همه آنها توجه برابر دارد. او به خوبي مي داند نبايد از گل شقايق، عطر گل محمدي را انتظار داشت يا رايحه جان بخش نرگس را درميان لاله هاي سرخ جست و جو کرد. باغبان مي داند که در نظام آفرينش، هر گلي بويي دارد وپروردگار مهربان، به هر غنچه يا شکوفه اي، متناسب با استعدادهاي ذاتي اش رنگ وشکل وعطر بخشيده است. پس همواره ازآنان، آن گونه توقع دارد که توان واستعداد آنها تقاضا مي کند. در نتيجه، گل ها را براساس تفاوت ها وتوان ويژه آنها پرورش مي دهد. بر اين اساس، پدرومادر بايد در تربيت فرزندان خويش به توان آنها توجه کنند وتفاوت هاي فردي آنها را از ياد نبرند. «مربيان بايد در بيان مطالب خود، موقعيت شنونده و ميزان آمادگي وي در شنيدن کلام و فهميدن آن مطالب را در نظر بگيرند. به عنوان مثال، يک بچه پنج ساله به طور متعارف وطبيعي، آمادگي گوش دادن وفهميدن برخي مطالب را ندارد ودر دلش آنها را به بازي مي گيرد، ولي يک جوان، ازهمان مطالب، بهترين بهره برداري را مي کند. ازهمين رو، مربيان بايد ميزان فهم و درک وسطح معلومات وظرفيت هاي احساسي وادراکي وعاطفي وشناختي مخاطب خود را در نظر بگيرند. براي مثال، بعضي از مواعظي که براي جوان مفيد است، براي کودک يا سالمند، چندان فايده اي ندارد و به عکس. حضرت علي (ع) با هدف رعايت همين نکته دقيق و ظريف است که درنصيحت فرزندش امام حسن(ع) مي فرمايد: «قد بلغت سنا...»؛(45) يعني از آنجا که دوران بچگي را پشت سر گذارده اي وبه سني رسيده اي که استعداد فهم اين مطالب را داري ودر تو توانايي شنيدن اين موعظه ها را مي بينم، اين مطالب را براي تو بيان مي کنم. آن حضرت، موقعيت شنونده را در نظر مي گيرد وبه طور دقيق ودرزمان کاملاً مناسب ومطابق با گنجايش مخاطب، سخنان خود را بازگو مي کند تا براي وي قابل فهم و مفيد باشد. درغير اين صورت، بيان هر سخني، بيهوده و لغو خواهد بود.»(46) «بنابراين، درامر تربيت بايد حدود عمومي توانايي هاي افراد را در نظر گرفت وبراساس آن، تکاليف را تنظيم کرد و براي توفيق درانجام اين کار بايد نخست ويژگي هاي خاص هر فرد را شناخت، آنگاه مناسب با اين ويژگي ها، روش هاي تربيتي را در باره او اعمال کرد.»(47)
همبازي شدن با کودک
بازي، از نيازهاي طبيعي کودک است. بر آورده شدن اين نياز، تأثير فراواني درآرامش روحي، وقار وخويشتن داري وتعديل خواهش ها و آرزوهاي کودک دربزرگ سالي دارد. اگر اين نياز به طور کامل برآورده نشود، براي جسم وجان کودک خطر ساز است وممکن است آينده ناگواري را براي او رقم بزند. «کودکي که بازي مي کند، مي آموزد که چگونه ياد بگيرد. کشف مي کند که چگونه مي تواند با دنيا کنار بيايد واز عهده وظايف زندگي برآيد وبر مهارت ها و تکنيک هاي گوناگون، با روش مخصوص به خود غلبه کند. سپس به خود وظرفيتش براي پيوند با دنيا اعتماد پيدا کند. وچنان که آن را (دنيا) مشاهده واحساس مي کند، آماده مي شود تا امور ديگر را ياد بگيرد. ما همچنين مي توانيم به بازي کودک به عنوان وسيله اي براي آشکار کردن فرآيند رشد شخصيت نگاه کنيم. در بازي، کودک ياد مي گيرد دگرگوني هاي گوناگون را از راه کشف، دستکاري کردن و استفاده ازاشيا، حيوانات ومردم، به عنوان فرصت هايي براي خلق زندگي شخصي خود به طور مکرر تمرين کند. مشارکت بزرگ سال در بازي با کودک، به وي اطمينان مي دهد که بازي او معتبر ومعنا داراست وبه وي مي فهماند که تلاش براي تسلط بر آن بازي، تأييد بزرگ سالي را به همراه دارد. بزرگ سالان، از راه مشارکت در بازي کودک، بسيار مؤثرتر از گفتار با آنها ارتباط برقرار مي کنند. بزرگ سال با اهميت دادن سمبليک به بازي کودک، در دستکاري هاي کودکانه وناشيانه و مورد علاقه او شريک مي شود يا او را تشويق مي کند. همچنين، اين مشارکت، هنگامي که بزرگ سال داستاني را مي خواند يا تعريف مي کند يا در خيال پردازي با کودک سهيم مي شود يا در هنگام مقابله با مشکلات و خطرها به کودک اطمينان مي دهد و از او حمايت مي کند نيز وجود دارد وکودک نيز بامشارکت بزرگ سال دربازي هايش تقويت مي گردد. اگر بزرگ سال خيال بافي کودک را بپذيرد به او کمک مي کند تا انتظارات وديدگاه ويژه خود را به دليل اعمال ومفاهيم حقيقي تر بزرگ سال رها سازد. بدون چنين تأييدي، او ممکن است در ديدگاه ها و افکار دوران طفوليت خود بماند واز آن به شدت دفاع کند.»(48) يکي از نويسندگان معاصر دراين باره مي نويسد: «ازراه هاي مهم براي اصلاح و بازسازي کودکان، معاشرت و بازي با آنهاست. بازي براي طفل، نقش حياتي دارد. کودک آن چنان به بازي علاقه مند است که حتي پس از کارهاي طولاني وخسته کننده به آن پناه مي برد و خستگي خود را با خستگي هاي ناشي ازآن رفع و جبران مي کند. بازي موجبي براي پرورش روح و سببي براي سرور وانبساط کودکان است. در سايه آن مي توان صفات اخلاقي واجتماعي فراواني را به او آموخت و نيز مي توان روح همکاري، دوستي، صميميت، فرماندهي وانضباط را دراو پديد آورد. درضمن با بازي مي توان به کودک درس اخلاق داد، ضوابط ومقررات را به او تفهيم کرد، قواعد وراه و رسم زندگي را به او ياد داد واز او خواست که حال جمع را رعايت کند واصول وضوابط مورد قبول جامعه را بپذيرد. از طريق همبازي شدن با کودک، مي توان دريافت که او فردي تواناست يا ضعيف، نقطه هاي قدرت او کدام است و نقطه هاي ضعف او کدام؟ فرمانده است يا فرمانبر؟ تابع است يا متبوع؟ حالت تهاجم دارد يا تسليم؟ ما در طريق اصلاحي وبازسازي کودکان، هرگز توفيق نخواهيم يافت مگر آن گاه که با او همدم و رفيق شويم ويکي از راه هاي همدمي با کودک، بازي با اوست طفل درسايه بازي مربي با او، با مربي انس و الفت پيدا مي کند، با او دوست مي شود، تحت تأثير او قرار مي گيرد و درهمان راهي گام برمي دارد که دوست وهمدم او قدم مي زند. ما براي بازسازي کودکان نياز داريم که به او نزديک شويم، با او بي پروا وبدون ملاحظه مصاحبت کنيم، با آنها راز بگوييم و راز بشنويم وبازي، ما را در طريق رسيدن به اين هدف کمک مي کند.»(49) حضرت علي (ع) برهمبازي شدن والدين با کودک تأکيد کرده وازاين موضوع، به عنوان وظيفه اي واجب بر پدران ومادران ياد کرده و سفارش کرده است: «من کان له صبي صبا؛ هر که کودکي دارد، بايد با او کودکي و بازي کند».(50)
علي (ع) وسفارش به توجه به پيشينيان
توجه به پيشينيان، از دو جنبه اهميت دارد. نخست اينکه سرگذشت آنها مي تواند عبرتي براي آيندگان و چراغي فرا راهشان باشد و ديگر آنکه دستاوردهاي معنوي و علمي پيشينيان مي تواند نردبان تعالي آيندگان باشد.درباره نگاه عبرت آميز به پيشينيان بايد گفت: «به يقين، مطالعه و دقت درآثار واخبار گذشتگان، از بهترين راه هاي پند وعبرت است. مطالعه و دانستن جزئيات تاريخي، اثر زيادي در روح انسان دارد، واز نتايج اوليه آن اين است که آدمي، ماهيت زندگي دنيا را بهتر مي شناسد و پي مي برد که اين خوشي ها وقوت و نيروها و سلطنت ها و حکومت ها وکاخ ها همگي ويران شده وصاحبان آنها مرده اند وما نيز بدون استثنا به اين نقطه خواهيم رسد وروزي از اين دنيا رخت برمي بنديم و دريک کلام، درمي يابيم که دنيا محل گذر است، نه جايگاه اقامت.»(51) حضرت علي(ع) دراين باره مي فرمايد: « فرزندم! سرگذشت وخبرهاي پيشينيان را به دل خود عرضه دار و مصائب گذشتگان را ياد آوري کن! درشهر وديار آنها سير وسياحت نما وازآثار ونشان هاي [باقيمانده از] آنها عبرت بگير ونگاه کن چه کردند وکجا بار افکندند وجاي گرفتند وازچه کساني جدا شدند ودل بريدند. همانا خواهي يافت که آنها از دوستان خود جدا شده اند ودر ديار غربت منزل گزيده اند وگويا که به زودي توهم جزو آنها خواهي بود. پس اقامتگاه ومأواي خود را اصلاح وآباد کن و آخرت خود را به دنيايت مفروش».(52) بيهقي نيز دراين باره مي نويسد: « هر بنده که خداي عز و جل، او را خردي روشن عطا داد وبا آن خرد که دوست به حقيقت اوست، احوال عرضه کند وبا آن خرد، دانش يار شود واخبار گذشتگان را بخواند وبگردد و کار زمانه خويش نيز نگاه کند، بتواند دانست که نيکوکاري چيست وبدکاري چيست وسرانجام هر دو خوب است يا نه. وچيست که اگر از مردم به يادگار ماند، نيکوتر است.»(53) درباره نگاه دوم به پيشينيان که نگاه به انگيزه فراگيري ميراث هاي معنوي و علمي آنان است، بايد گفت: «هر قدرهم که براي قوه تخيلي وابتکار و نوآوري ها ارزش قائل باشيم، باز بيشتر دانش خود را مديون گذشتگان هستيم. قوه تخيل وابتکار، منحصر به زمان گذشته نيست، افکار خلاق، درطول تاريخ، همواره براي امر مهم تطبيق گذشته با زمان حال هميشه متغير، تلاش کرده اند، کاري که ما هم بايد ادامه دهيم. براي انجام اين امر به نحو مطلوب، بايد براي انديشه هاي گذشتگان احترام قائل شويم وبهترين راه انجام اين کار نيز شناخت اين انديشه هاست. دراين فرآيند، ما به انسان هايي تبديل مي شويم که نه با وهم وخيال، بلکه با تفکر وارزيابي خود، از دستاوردهاي پيشينيان زندگي مي کنند ومي انديشند که تا چه حد مي توانند در حفظ، اصلاح و تکميل آن سهم داشته باشند.»(54) حضرت علي (ع) فرزندش امام حسن(ع) را به فراگيري ميراث معنوي وعلمي پيشينيان سفارش مي کند ومي فرمايد: « پسرم! از بين سفارش هايم، آنچه که بيشتر دوست دارم آن را به کار گيري، عمل کردن به [مواردي ] است که پيشينيان صالح [از دانش ها و خوبي ها] براي تو به ارث گذاشتند؛ چرا که آنها نيز مانند شما پاي بندي ونيک انديشي را ترک نکرده اند وهمان گونه که شما تفکر مي کنيد، آنها نيز مي انديشيدند».(55) گفتني است ذوق تجدد و ابتکار- که البته مطلوب است- به اين معنا نيست که سرمشق هاي پيشين را به کلي از ياد ببريم وارتباط خود را با گذشته، قطع کنيم. اين بدان مي ماند که قومي براي کسب معرفت وتمدن بکوشد، هرچه را جهان امروز بر او عرضه مي کند، رد کند و بخواهد از صفر شروع کند.(56) هيچ تحولي نمي تواند ارتباط با سنت وگذشته را به کلي قطع کند. و درعين حال، تحول باقي بماند. يک فکر تاره، هميشه براي خود حق حيات دارد، اما وقتي بخواهد حق حيات فکرهاي ديگر و راه هاي ديگر را نفي کند، ديگر خود يک فکر تازه نيست، يک بيماري کهنه است».(57) به تعبير زيباي مولانا: گرچه هر قرني سخن نو آورد ليک گفت صالحان ياري کند
علي (ع) وآموزش اساسي درحقوق بشر به فرزند خويش
از اصول اخلاقي که فرد را به حفظ تمامي حقوق ديگران وا مي دارد و وي را حتي از پايمال کردن نا چيزترين حق انسان ها باز مي دارد، آن است که شخص آنچه براي خود مي پسندد، براي ديگران نيز بپسندد وآنچه براي خود نمي پسندد، براي ديگران نيز نپسندد. اگر شخصي به اين حسن خلق آراسته باشد، نه به کسي ستم خواهد کرد، نه از کسي غيبت خواهد کرد، نه آبروي کسي را خواهد برد، نه اموال کسي را غصب خواهد کرد، ونه به کسي حسد خواهد ورزيد؛ چرا که او هيچ يک از اينها را براي خود نمي پسندد، پس ديگران نيز نخواهد پسنديد. از ديگر سو، چنين کسي همواره از ديگران به نيکي ياد و با مردم به شايستگي رفتار مي کند، با همگان برخوردي همراه با ادب وتواضع دارد، خير خواه ديگران است وبه مردم به چشم احترام وبزرگي مي نگرد؛ زيرا همه اين موارد را براي خود مي پسندد. از اين رو، براي ديگران نيز مي پسندد. حضرت علي(ع) براي تربيت فرزند خويش، اين اصل اساسي در حقوق بشر را به او گوشزد وبه وي اين گونه سفارش کرده است: يا بني اجعل نفسک ميزانا فيما بينک وبين غيرک، فاحبب لغيرک ما يحب لنفسک، واکره له ما تکره لها، ولا تظلم کما لا تحب ان تظلم، واحسن کما تحب ان يحسن اليک، واستقبح من نفسک ما تستقبحه من غيرک وارض من الناس بما ترضاه لهم من نفسک، و لاتقل ما لا تحب ان يقال لک. اي پسرم! نفس خود را ميزان خود وديگران قرار ده! پس آنچه را که براي خود دوست داري، براي ديگران نيز دوست بدار وآنچه را که براي خود نمي پسندي، براي ديگران نيز دوست بدار وآنچه را که براي خود نمي پسندي، براي ديگران مپسند. ستم روا مدار، آن گونه که دوست نداري به تو ستم شود. نيکوکار باش، آن گونه که دوست داري به تو نيکي کنند وآنچه را که براي ديگران زشت مي داري، براي خود نيز زشت بشمار و چيزي را که براي مردم بخواه که براي خود مي پسندي ودرباره مردم آن چيزهايي را مگو که دوست نداري درباره تو گفته شود.(58 ) «درحقيقت، اين سخن حکيمانه حضرت علي(ع) معيار بسيار جامعي را به منظور تعيين نوع رفتار و کيفيت روابط متقابل ورفتارهاي اجتماعي به دست مي دهد که هر چه تلاش کنيم، نمي توانيم ملاکي بهتر از اين معيار ارائه دهيم. اگر به اين ميزان درعمل توجه کنيم، درتمام حب وبغض ها وتوقعات وقضاوت هاي خود تجديد نظر خواهيم کرد وبه رفتارمان شکل صحيحي خواهيم داد. اين قاعده از چنان جامعيت وشمول وکليتي برخوردار است که همه انسان ها با هر دين وآييني را فرا مي گيرد وتنها انسان بودن کافي است تا در گستره اين معيار جامع قرار بگيريم. بر اساس اين سخن زيباي حضرت علي (ع) اگر دوست داري به تو خوبي کنند، پس توهم به ديگران خوبي کن! اگر چيزي مثل توهين وبي ادبي ومسخره کردن و عيب جويي وبد زباني به ديگران را زشت مي داني، پس درحق ديگران نيز زشت بدان وازآنها پرهيز کن! چگونه مي پنداري که اگر ديگران به تو بي احترامي کنند؛ کار زشتي را مرتکب شده اند، ولي اگر تو به ديگران بي احترامي کني، زشت نيست؟ همان گونه که دوست نداريد با عمل ديگران به دردسر وگرفتاري دچار شويد، پس موجبات گرفتاري ديگران را نيز فراهم مسازيد، براي مثال، درکيفيت ارتباط با ديگران و راهنمايي آنها وجواب به سئوالاتشان، اگر چيزي نمي دانيد، صاف و صريح بگوييد: نمي دانم. چگونه شما توقع داريد که اگر کسي چيزي را نمي داند، آشکار وشفاف بگويد نمي دانم، اما خود با سخنان جاهلانه خود موجب گمراهي و دردسر ديگران مي شوي. اگر به اين معيار وملاک، توجه شود، همه رفتارهاي ما به ديگران نيز تنظيم واصلاح خواهد شد.»(59)
پي نوشت ها :
35. ويل دورانت، لذات فلسفه، ترجمه: عباس زرياب، ص186. 36.آموزش وتربيت کودکان، صص 23و 24. 37. امام محمد غزالي، احياء علوم الدين، ترجمه: مؤيدالدين محمد خوارزمي، ج1، ص138. 38. بحارالانوار، ج2، ص56. 39. تربيت وبازسازي کودکان، ص78. 40. علي اکبر شعاري نژاد، ادبيات کودکان، ص48. 41. گلستان سعدي، تصحيح: محمد علي فروغي، صص 142و 143 (با اندکي تغيير) 42. نام يکي از ستاره ها. 43. پوست دباغي شده گوسفند. 44. گلستان سعدي، ص 143. 45. نهج البلاغه، نامه 31. 56. پند جاويد، ج1، صص 139و140. 47. دکتر خسرو باقري، نگاهي دوباره به تربيت اسلامي، ص 128. 48. گاري.ل.لندرث، بازي درماني، ترجمه: دکتر خديجه آرين، صص 36و 41. 49. تربيت وبازسازي کودکان، صص 175و 177. 50. شيخ حرعاملي، وسائل الشيعه، ج21، ص486. 51. پند جاويد، ج1، ص73. 52. نهج البلاغه، نامه 31. 53. خواجه ابوالفضل محمد بيهقي، تاريخ بيهقي، به کوشش : دکتر خليل خطيب رهبر، ج1، صص157و 158. 54. اي ب. هريس وتامس ا. هريس، ماندن در وضعيت آخر، ترجمه: اسماعيل فصيح، ص 358. 55. نهج البلاغه، نامه 31. 56. دکتر غلامحسين يوسفي، برگ هايي درآغوش باد، ج1، ص493. 57. دکتر عبدالحسين زرين کوب، شعر بي دروغ، شعر بي نقاب، ص 278. 58. نهج البلاغه، نامه 31. 59. پند جاويد، ج1، ص214و 215.
در سایه آفتاب پدر پدر! گرچه خانه ما از آینه نبود؛ اما خسته ترین مهربانی عالم، در آینه چشمان مردانهات، کودکیهایم را بدرقه کرد، تا امروز به معنای تو برسم. میخواهم بگویم، ببخش اگر پای تک درخت حیاطمان، پنهانی، غصههایی را خوردی که مال تو نبودند! ببخش اگر ناخنهای ضرب دیده ات را ندیدم که لای درهای بسته روزگار، مانده بود و ببخش اگر همیشه، پیش از رسیدن تو، خواب بودم؛ اما امروز، بیدارتر از همیشه، آمدهام تا به جای آویختن بر شانه تو، بوسه بر بلندای پیشانیات بزنم. سایهات کم مباد ای پدرم! آن روزها، سایهات آنقدر بزرگ بود که وقتی میایستادی، همه چیز را فرا میگرفت؛ اما امروز، ضلع شرقی نیمکتهای غروب، لرزش دستانت را در امتداد عصایی چوبی میریزد. دلم میخواهد به یکباره، تمام بغض تو را فریاد کنم. ساعت جیبیات را که نگاه میکنی، یادم میآید که وقت غنچهها تنگ شده؛ درست مثل دل من برای تو. این، تصادف قشنگی است که امروز در تقویم، کلمات هممعنی، کنار هم چیده شده‌اند. یعنی در دائرة المعارف عشق، پدر، ترجمه علی علیه السلام است.
پدر؛ ترجمه علی علیهالسلام پدر! میخواستم دربارهات بنویسم؛ گفتم: یداللّهی؛ دیدم، علی است. گفتم نان آور شبانه کوچه های دلم هستی؛ دیدم علی است. خلوص تو در عشق ورزیدن را نوشتم و روح تو را از هر طرف پیمودم، به علی رسیدم. آنگاه، دریافتم که تو، نور جدا شده ای از آفتاب علی هستی، تا از پنجره هر خانه ای، هستی را گرما ببخشی ؛ و اینگونه بود که علی علیهالسلام ، نماینده خدا و نبی شد و پدر، نماینده علی علیهالسلام . تو را به من هدیه دادند و من امروز، تمامی خود را به تو هدیه خواهم کرد؛ اگر بپذیری.
پیامهای کوتاه ـ پدرم! تو تپش قلب خانه ای؛ وقتی هر صبح، با تلنگر عشق، از خانه بیرون میروی و با کشش عشق، دوباره باز میگردی. دهلیزهای قلبم، تقدیم مهربانی تو باد! ـ علی آموخت هر جا که جای مهر پدر خالی است، میتوان پدر بود تا جامعه را از یتیمی بی مهری، رهایی بخشید؛ آن وقت است که میتوان خیبر دلها را فتح کرد.
پشتگرمی من پشتم به تو گرم است. نمیدانم اگر تو نبودی، زبانم چطور میچرخید، صدایت نزنم! راستش را بخواهی، گاهی، حتی وقتی با تو کاری ندارم، برای دل خودم صدایت میزنم؛ بابا! آنقدر با دستهایت انس گرفتهام که گاهی دلم لک میزند، دستانم را بگیری. هر بار دستانم را میگیری، خیالم راحت میشود؛ میدانم که هوایم را داری و من میان ازدحام غریبی، گم نمیشوم و تو هیچ وقت دستم را رها نمیکنی... .
پناهگاه امن خانه شانه هایت، ستون محکمی است پناهگاه امن خانه را. دست در دستانم که میگذاری، خون گرم آرامش، در کوچه رگهایم میدود. در برابر توفانهای بیرحم زندگی میایستی؛ آنچنانکه گویی هر روز از گفتوگوی کوهستانها باز میآیی. لبخند پدرانهات، تارهای اندوه را از هم میدراند. تویی که صبوریات، دلهای ناامید را سپیدهدم امیدواری است. مرامنامه دریا را روح وسیعت به تحریر میآید؛ آن هنگام که ابرهای دلتنگی، پنجرههای خانه را باران میپاشند. آسمان همواره بوسه بر پیشانی بلندت را آرزومند است.
باتو... بی تو... با تو، باران بهاریام را پایانی نیست و بیتو، پرندهای آشیان گمکرده در جادههای پاییزم. تو که هستی، پنجره، با بالهایی گشوده از آفتاب، باغچه را مرور میکند. با تو، نفسهای مادرانه، تیررس اضطراب و تشویش را مجال نمیدهند. آجر به آجر، ساخته میشوم؛ وقتی پناه دستهای امنت، موسیقی مهربان عشق را به ترنم میآیند. بیتو، بنبستی میشوم در هزار توی رنجهای خویش. بیتو، شکوه جهان، ویرانهای است مسکوت و بیهیاهو. میستایمت که رونق کوچه های سردسیر وجودم هستی؛ آنچنان که آفتاب، رگهای سپید قطب را.
تنها زمانی که بزرگ شوید و از او دور شوید(زمانی که با خانه پدری وداع کرده و به خانه خودتان می روید ) تنها در این زمان است که پی به بزرگی وی خواهید برد و بزرگی اش را کاملاً ارج خواهید گذارد .
بهشت جاویدان جایگاه ابدیت باد ای معلم عزیز . بار دیگر روزت مبارک باد دوستان عزیز می توانید این متون رو چاپ و همراه یک دسته گل به معلم ، دبیر ، یا استاد خود تقدیم نمایید! دیروز میگفتم : مشقهایم را خط بزن …. مرا مزن ….روی تخته خط بکش …. گوشم را مکش مهر را در دلم جاری بکن …. جریمه مکن هر چه تکلیف میخواهی بگیر …. امتحان سخت مگیر اما کنون …. مرا بزن …. گوشم را بکش …. جریمه بکن …. امتحان سخت بگیر مرا یک لحظه به دوران خوب مدرسه باز گردان روز معلم بر شما عزیز مبارک باد در سپیده دم ازل ان زمان که سازندگی کائنات اغاز می گردید و کتاب تکوین گشوده میشد نخستین کلمه ایی که با قلم تقدیر بر دیباچه قاموس هستی نقش بست واژه ی زیبای استاد بود و سر فصل این کتاب کهن به تعلیم و تربیت اختصاص یافت همیشه و در همه چیز استاد من هستید روزتان مبارک معلمین عزیزم ، با سلامی گرم و آرزوی توفیق الهی ، نمی دانم با چه زبانی از زحمات بی دریغ و تلاشهای شبانه روزی شما عزیزان تشکر و قدردانی کنم . فقط می توانم شما را دعا کنم و از خداوند متعال طلب سلامتی و شادابی و طول عمر با عزت و عظمت برای شما و خانواده محترمتان داشته باشم و برای آنهایی که از دنیا رفته اند طلب رحمت و مغفرت نمایم . معلمی شغل نیست بلکه عشق است روز معلم بر همه شما عزیزان مبارک باد اوراق زرین تاریخ تربیت سیمای درخشان مربیان نام آوری چون ابراهیم ، موسی ، عیسی و محمد (ص) ، علی (ع) و فاطمه (س) و زینب (س) را بر خود نقش ابدی زده است آنان که با پیکار مقدس خویش حماسه های شکوهمند و جاوید در سازندگی انسان متعهد به وجود آوردند و با تزکیه و تعلم کاخ بلند پایه ی علم و فضیلت را بنا نهاده و پرچم توحید را برافراشتند و امروز شما عزیز گرامی ادامه ی این نهضت عظیم را بر عهده گرفته ای ضمن بزرگداشت خاطره استاد مطهری و گرامیداشت روز معلم برایتان در این راه آرزوی موفقیت می نمایم معلم عزیز ، استاد بزرگوار، تو را به چه مانند کنم . دل دریاییت لبریز از آرامش است همچون کوه استوار از حوادث روزگار ایستاده ای و همچون ابر، باران پر شکوه معرفت بر چمن های دشت دانش آموختگی فرو می ریزی . خورشید نگاهت گرمابخش وجود ما وحرارت کلبه ی سرد یأس و ناامیدی و ارمغان شور و شعف است . غنچه ی تبسمی که از گلستان لبهای تو می روید، طراوت لحظه های ابهام و زیبا یی بخش خانه ی وجود ماست . کلام روح بخش و دلنشین تو موسیقی دلنوازی است که بر گوش جان می نشیند و اهنگ زندگی را به شور در می آورد. روانی به لطافت گلبرگهای ارغوان داری که از احساس و شور و شعف لبریز است . دستهای روشنت سپیدی خود را از گل بوسه های گچ گرفته و شمع وجودت از نیروی ایمان و انسانیت شعله ور است . سرخی شفق ، تابش آفتاب ، نغمه ی بلبلان ، صفای بستان ، آبی دریاها ، همه و همه را می توان در تو خلاصه نمود . معنای کلام امید بخش تو همچون نسیم صبحگاهان نشاط بخش روح خسته ماست . علم آموزی و صبر ایمان را از پیامبران به ارث برده ای و به حقیقت وارث زیبایی ها بر گستره ی گیتی هستی . قدوم سبز تو سبزینه ی کوچه باغ های زندگی و صفا بخش خاطر پر دغدغه ی ماست . طپش قلب تو آهنگ خوش هستی و جوشش نشاط در غزل شیوای زندگی است . تو روشنایی بخش تاریکی جان هستی و ظلمت اندیشه را نور می بخشی . ‹‹ و ما یستوی الاعمی والبصیر . و لا الظلمات ولا النور ›› وهرگز کافر تاریک جان کور اندیش با مومن اندیشمند خوش بینش یکسان نیست وهیچ ظلمت با نور یکسان نخواهد بود . چگونه سپاس گویم مهربانی ولطف تو را که سرشار از عشق ویقین است . چگونه سپاس گویم تأثیر علم آموزی تو را که چراغ روشن هدایت را بر کلبه ی محقر وجودم فروزان ساخته است . آری در مقابل این همه عظمت و شکوه تو مرا نه توان سپاس است ونه کلام وصف تنها پروانه ی جانم بر گرد شمع وجودت ، عاشقانه چنین می سراید : معلم کیمیای جسم و جان است …. مــعلم رهنمای گمرهان است…. شـده حک بر فراز قله ی عشق …. معلم وارث پیغــــمبران است ای معلم تو را سپاس : ای آغاز بی پایان ، ای وجود بی کران ، تو را سپاس .ای والا مقام ، ای فراتر از کلام، تورا سپاس. ای که همچون باران بر کویر خشک اندیشه ام باریدی سپاست می گویم، تو را به اندازه تمام مهربانی هایت سپاس می گویم . ای نجات بخش آدمیان از ظلمت جهل و نادانی،ای لبخندت امید زندگی و غضبت مانع گمراهی تو را سپاس می گویم . این تویی که با دستان پر عطوفتت گلهای علم و ایمان را در گلستان وجود می پرورانی و شهد شیرین دانش را به کام تشنگان می ریزی. پس تو را ای معلم به وسعت نامت سپاس می گویم . همان نامی که چهار حرف بیشتر ندارد ، اما کشیدن هر حرف و صدایش زمانی به وسعت تاریخ نیاز دارد روز معلم، روز تشکر و قدردانیه. روز سپاس ازمعلمای عزیزمونه که برای ما خیلی زحمت میکشند؛ اونهایی که تمام وقت خودشون رو برای با سواد کردن ما بچهها، صرف میکنن و با تلاش زیاد، به ما خواندن و نوشتن یاد میدن. آرزوی همه معلمها، اینه که ما درس بخونیم، به شهر علم و دانش وارد بشیم و از صحرای خشک و بیآب و علف نادونی بگذریم…! اینطوری وقتی بزرگ میشیم، آدم موفقی میشیم و پیروز و سربلند، زندگی میکنیم و به انسانهای دیگر هم کمک و خدمت میکنیم. ما میتونیم با درس خوندنمون، آرزوی معلمهای زحمتکش رو برآورده کنیم معلم عزیزم روزت مبارک تا اخرین روز عمر فداکاریت را فراموش نمیکنم دوستت دارم قدر استاد نکو دانستن حیف استاد به من یاد نداد معلم هدفت عشق است و ایثار هزاران خفته از درس تو بیدار معلمی شغل نیست . عشق است . ذوق است .ایثار و فداکاریست . اگر به عنوان شغل به آن می نگری رهایش ساز و اگر عشق توست ، بر تو مبارک باد . معلم شهید رجایی اگر کسی بتواند معلم خوبی باشد ، خیانت کرده است اگر به کار خوب دیگری بپردازد . چرا که معلمی مقام پیغمبری و تعلیم مقام خدایی است . می توان در سایه آموختن گنج عشق جاودان اندوختن اول از استاد، یاد آموختیم پس، سویدای سواد آموختیم از پدر گر قالب تن یافتیم از معلم جان روشن یافتیم ای معلم چون کنم توصیف تو چون خدا مشکل توان تعریف تو ای تو کشتی نجات روح ما ای به طوفان جهالت نوح ما یک پدر بخشنده آب و گل است یک پدر روشنگر جان و دل است لیک اگر پرسی کدامین برترین آنکه دین آموزد و علم یقین استاد حسین شهریار روزی از روزها یکی یکی روزها رو می شمردم . مامانم گفته به من ، روزی میاد که دستتو تو دستای گرمش میذارم . مامانم گفت که آنروز میاد ، می سپارمت به او.تو عزیز دل من ، تو نور دیده ی من . گفته بودند ، مهربانی است او ، همه را یکی یکی می نگرد . وقتی می رسه روز وصال ، روز من ستاره بارون میشه . برق شادی تو چشاش موج می زنه ، شکوفه روی لباش می شکفه . یکی یکی روزها رو می شمرم . نکنه کم بیارم . روزی از روزا ، مادرم برد مرا ، تا که بسپارت به او.، او که منتظره ، تا که بینا کند . تا توانا کند من و همچون مرا . وقتی دیدم او را . برق شادی تو چشاش موج می زد . رولباش شکوفه ها جمع بودند . یکی یکی روزها رو که می شمردم . به امروز که رسیدم پای آن لوح بزرگ ، روی آن خط سفید ، با گچ سبز قشنگ ، با دلی پراز امید نوشتم : علی عدالت دوست سلام برتو ای گوهر گرانقدر و ای دُر گرانبهای قله های ایثار و استقامت ، تو با نسیم علم ودانشت طراو ت خاصی به این بدن های خواب و نا آگاه ما بخشیدی ، تو باعث شدی تا ما از تاریکی و ذلت جهل بسوی روشنایی وسربلندی علم و از غبار کده بی معرفتی و نا آگاهی بسوی دهکده علم معرفت راه یابیم . به راستی اگر تو نبودی چه کسی دستگیر ما دراین طوفان سهم گین زندگانی شده وما را بسوی کشتی پر بار علم و معرفت راهنمایی میکرد . مگر نه این است که تو چراغ راه ما دراین دهکده امتحان و بلکه ظلمت کده غفلت و از خدا بی خبری شدی ، تو که بعنوان یک معلم دلسوز هیچگاه دست پر مهر و محبت ومملو از امیدت را از سر ما برنداشتی و شب وروز به راه درست و صراط مستقیم بودی ، همان راهی که تمام پیامبران الهی وامامان معصوم (ع) تا اخرین نفس شان سعی داشتند مردم را از منجلاب غفلت وانحراف بسو ی رستگاری ابدی سوق دهند و راهی که فلاح و رستگاری ما در آن نهفته است . پس این تو بودی ای معلم آزاده که آزادی و آزادگی را به ما اموختی و به ما یاد دادی که چگونه با سلاح برنده ایمان خودرا از زنجیر های اسارت و بردگی این دنیای دنی رهانید . سلام ابدی ما نثار گام های استوارتو باد ای معلم عزیز ، تو باعث شدی تا ما آفریدگار حقیقی خودما را بشناسیم و به دستورا ت او عمل کنیم و با کارهایی خدا پسندانه خودما بجای نارضایتی او سایه لطف ومهربانی اش را بر سر ما احساس کنیم . بهشت جاویدان جایگاه ابدیت باد ای معلم عزیز . بار دیگر روزت مبارک باد
نوشته ای برای معلم
نوشته ای برای معلم, معلم عزیز ، استاد بزرگوار، تو را به چه مانند کنم. دل دریاییت لبریز از آرامش است همچون کوه استوار از حوادث روزگار ایستاده ای و همچون ابر
نوشته ای برای معلم
معلم عزیز ، استاد بزرگوار، تو را به چه مانند کنم. دل دریاییت لبریز از آرامش است همچون کوه استوار از حوادث روزگار ایستاده ای و همچون ابر، باران پر شکوه معرفت بر چمن های دشت دانش آموختگی فرو می ریزی.
خورشید نگاهت گرمابخش وجود ما و حرارت کلبه ی سرد یأس و ناامیدی و ارمغان شور و شعف است. غنچه ی تبسمی که از گلستان لب های تو می روید، طراوت لحظه های ابهام و زیبا یی بخش خانه ی وجود ماست. کلام روح بخش و دلنشین تو موسیقی دلنوازی است که بر گوش جان می نشیند و آهنگ زندگی را به شور در می آورد. روانی به لطافت گلبرگ های ارغوان داری که از احساس و شور و شعف لبریز است.
دست های روشنت سپیدی خود را از گل بوسه های گچ گرفته و شمع وجودت از نیروی ایمان و انسانیت شعله ور است. سرخی شفق ، تابش آفتاب ، نغمه ی بلبلان ، صفای بستان ، آبی دریاها ، همه و همه را می توان در تو خلاصه نمود.
معنای کلام امید بخش تو همچون نسیم صبحگاهان نشاط بخش روح خسته ماست. علم آموزی و صبر ایمان را از پیامبران به ارث برده ای و به حقیقت وارث زیبایی ها بر گستره ی گیتی هستی. قدوم سبز تو سبزینه ی کوچه باغ های زندگی و صفا بخش خاطر پر دغدغه ی ماست. طپش قلب تو آهنگ خوش هستی و جوشش نشاط در غزل شیوای زندگی است . تو روشنایی بخش تاریکی جان هستی و ظلمت اندیشه را نور می بخشی .
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
